Opowiadanie ,,Vicky Cook'' Rozdział 40

                                      ,,Vicky Cook”
Rozdział   40

- Czego znowu chcesz? – Spytałam ze złością? – W co ty się do cholery ze mną bawisz?
- Wiem, przepraszam. Nie powinienem. Ale musze ci coś powiedzieć. Pamiętasz obiecałem że powiem ci prawdę?
- Tak, ale nie wiem czy chce wiedzieć.
- Jesteś dla mnie strasznie ważna, wiesz dlaczego?
- Niby skąd? – Odpowiedziałam z sarkazmem.
- Mówiłem że żałuje że cię pocałowałem ale to nie prawda! – Powiedział zbliżając się do mnie, poczułam dziwne uczucie w środku.
- Kłamiesz! – Krzyknęłam, a po moim policzku spłynęła łza.
- Niby dlaczego miałbym to robić? – Patrzył się głęboko w moje oczy, nie mogłam się nim oprzeć. Uwielbiałam jego spojrzenie.
- Przecież jesteś z Suze, widziałam was razem. -  Powiedziałam spokojnie.
- Zerwałem z nią kilka dni temu...Vicky jesteś dla mnie bardzo ważna i nie chce się z tobą tylko przyjaźnić. – Nie wierzyłam co on do mnie mówi. Czy właśnie w ten sposób wyznał mi miłość?
- Nie wiem czy to dobry pomysł… - Nie dokończyłam, ponieważ Matt mi przerwał.
- Ty też to czujesz prawda? Daj nam szanse, możemy przecież spróbować.
- Jesteś pewien? – Spojrzałam głęboko w jego oczy.
- Niczego nie byłem tak pewien. – Chłopak delikatnie musnął moje usta. Ręce zaplotłam na jego karku i pocałowałam go namiętnie, on odwzajemnił mój pocałunek.
- Chcesz się zarazić? – Zaśmiałam się.
- Oj tam, ważne że mogę być blisko ciebie.
Resztę wieczoru spędziłam w towarzystwie Matta, oglądaliśmy filmy. Cały czas siedzieliśmy wtuleni w siebie. Teraz byłam szczęśliwa, mimo że moje szczęście dopiero się zaczynało.
- Jest już późno, powinienem się zbierać.
- Zobaczymy się jutro?
- Jasne, masz ten wywiad?
- Kurde, zapomniałam całkiem i nie wiem. Muszę zadzwonić.
- To dasz mi znać, Dobranoc. – Brunet pocałował mnie czule na pożegnanie i wyszedł. Zamknęłam za nim drzwi na klucz, wyłączyłam na dole telewizor i poszłam na górę. Pierwsze co zrobiłam to zakopałam się pod pościelą i zadzwoniłam do menadżera.
- O Vicky, dobrze że dzwonisz. Miałem się ciebie pytać czy jesteś w stanie jutro wystąpić?
- Myślę że tak, jestem na siłach. – Zaśmiałam się.
- To wspaniale, album zostanie opublikowany o godzinie dziewiątej. Stylistka będzie na ciebie czekała o dziesiątej w studio. Adres wyślę ci sms-em.
- Jasne, będzie pan?
- Oczywiście.
Po skończonej rozmowie odłożyłam telefon na półkę. Przykryłam się i migiem zasnęłam. Niestety w nocy coś mnie obudziło, było to stukanie do drzwi. Przeraziłam się, ponieważ zegarek wskazywał godzinę drugą nad ranem. Włożyłam ciapy i powoli zeszłam na dół. Spojrzałam przez dziurkę w drzwiach, jednak tam nikogo nie było. Otworzyłam drzwi a na wycieraczce stało pudełko, wzięłam i udałam się z nim do kuchni. Było całe czerwone, związane wstążką. Nie wiedziałam czy mam otworzyć czy zostawić. Jednak strasznie mnie korciło. Powoli rozwiązałam wstążeczkę, wystarczyło podnieść do góry pokrywkę. Po pięciu minutach sterczenia nad ,,niespodzianka’’ postanowiłam że i tak kiedyś będę musiała to otworzyć. Podniosłam powoli i zaczęłam krzyczeć.
- Jezu, OMG. – Krzyknęłam na cały głos.
W czerwonym pudełku znajdowała się laleczka, nie była ona zwykła. Trzymała w ręcy mikrofon, jej gardło było przecięte i czerwone. Przeraziłam się i pobiegłam zamknąć dom i wszystkie okna. Kto mądry przysyła takie rzeczy w nocy? Słyszałam przecież dzwonek do drzwi, więc ten ktoś musiał to niedawno dostarczyć. A co jeśli ten ktoś to X? Złapałam za telefon i pobiegłam na dół, jednak lalki i pudełka już nie było. Na stole było pusto. Tak jakby to się nie wydarzyło. Byłam przerażona, to znaczy że ten ktoś był w moim domu. Poczułam wibrowanie, to był sms.
Ostrzegam cię, jeśli zjawisz się jutro skończysz jak ta pacynka, albo jeszcze gorzej. Śpij dobrze suko!
                                                                                                                                                                            X
Nie wiedziałam co mam robić, to już zaszło za daleko. Włożyłam buty i kurtkę, potem wyszłam z domu i wsiadłam do samochodu. Pojechałam prosto do Sophie, tylko ona wiedziała o X i jego smsach. Podjechałam pod jej dom i zadzwoniłam dzwonkiem do drzwi. Otworzył mi Mike, był dość zdziwiony moją wizytą.
- Jest Sophie? – Spytałam na powitanie.
- Śpi? – Odpowiedział zdziwiony.
Nie zwracałam praktycznie na niego uwagi tylko pobiegłam na górę do sypialni przyjaciółki. Otworzyłam gwałtownie drzwi i po chwili je zamknęłam. Sof zerwała się przerażona.
- Jezu, co ty tu robisz? Co się stało?
Zaczęłam płakać, po chwili się uspokoiłam i opowiedziałam o wszystkim przyjaciółce, była przerażona. Chciała iść na policje, ja jednak wiedziałam że to nie jest najlepszy pomysł, ale nie miałam pojęcia do czego ten X może się jeszcze posunąć.
- Mówiłaś że nie wiesz kiedy Mike wróci?
- No tak, za jakieś kilka dni.
- Ale przecież on tu jest.
- Jak to tu? Na dole? – Zdziwiła się.
- No tak, otworzył mi.
Po długiej rozmowie obie zasnęłyśmy ze zmęczenia. Byłam w piżamie więc nie musiałam się przebierać.

Napisany był, to dodaje :)
Proszę o komentowanie!! ;D
Pozdrawiam Bel El ;>